یکی از ارکان اساسی در سنجش کارایی اقتصادی و تداوم فعالیت پایدار هر بنگاه صنعتی، توانایی آن در ایجاد رضایت اجتماعی، حفظ تعامل سازنده با محیط پیرامونی و ایفای مسئولیت نسبت به طبیعت و نسلهای آینده است. شرکتها، برخاسته از بستر اجتماعی هستند و بقای آنها در گروی ارتباطی پویا، متقابل و معنادار با جامعهای است که در آن فعالیت میکنند.
شرکت پتروشیمی تبریز، با درک عمیق از پیوند ناگسستنی میان صنعت، جامعه و محیطزیست، مسئولیتهای اجتماعی را نهتنها بهعنوان تعهدی اخلاقی، بلکه بهعنوان بخشی جداییناپذیر از راهبردهای کلان سازمانی خود تلقی میکند. این نگاه، بهویژه با گسترش فعالیتها و توسعه زیرساختها، تقویت شده و امروزه در کلیه سیاستگذاریهای شرکت، شاخصهای کلیدی نظیر حفظ محیطزیست، ارتقای کیفیت زندگی کارکنان، تعامل با جامعه محلی، سلامت عمومی و مدیریت منابع طبیعی و انرژی بهصورت ساختاری لحاظ میشود.